ادامه تحصیل در هر رشته ای مقتضی دارا بودن تواناییهای ویژهای در افراد است. رشته ادبیات انگلیسی نیز از این قاعده مستثنا نیست. رشته ادبیات انگلیسی همان گونه که از نامش پیداست با متون ادبی انگلیسی سروکار دارد و بر خلاف دوره کارشناسی که فقط در حدود یک چهارم واحدها به دروس ادبیات تعلق داشت، در دوره کارشناسی ارشد بیش از نود درصد واحدها به طور تخصصی به ادبیات انگلیسی تعلق دارد. دانشجویی که قصد ادامه تحصیل در رشته ادبیات انگلیسی را دارد میبایست توانایی مطالعهی بالایی داشته باشد و بتواند ساعتهای زیادی را به مطالعه اختصاص دهد؛ چرا که ادبیات به مثابه دریایی است بیانتها پر از شعر، رمان و نمایشهای متنوع. دارا بودن تخیلی پویا، توانایی دیگری است که دانشجوی علاقهمند به رشته ادبیات میبایست بدان مجهز باشد؛ چرا که ادبیات نه تنها با انتقال دادن تجربه انسانی بلکه با فراهم آوردن موقعیتی که به خواننده اجازه میدهد تا خودش شخصاً و به صورت تخیلی در آن تجربه خاص شرکت نماید سروکار دارد. ادبیات وسیلهای است که به خواننده امکان میدهد تا از طریق تخیل زندگی کاملتر، عمیقتر، غنیتر و آگاهانهتری داشته باشد. ادبیات، این کار را از دو طریق انجام میدهد. با وسعت دادن به تجربهمان از زندگی (بدین معنی که ادبیات ما را با تجربیاتی آشنا میکند که خودمان به شخصه نداشتهایم) و با عمیق کردن تجربههایی که خود در زندگی داشتهایم. بنابراین کسی که قصد دارد در رشته ادبیات انگلیسی موفق باشد، میبایست تخیل پویایی داشته باشد تا بتواند این دو نقش ادبیات را درک نموده و تجربه ارائه شده توسط متن ادبی را به راحتی برای خود مجسم نماید. همچنین دارا بودن روحیهای پژوهشی ویژگی دیگری است که دانشجوی علاقهمند به ادامه تحصیل در رشته ادبیات انگلیسی باید بدان مجهز باشد. چرا که این رشته به عنوان یکی از زیر شاخههای علوم انسانی رشتهای است ذهنی و تفکری و نه عملی. بنابراین دانشجویان این رشته میبایست دائماً به تفکر، تحقیق و پژوهش بپردازند و دارا بودن چنین ویژگی از لازمههای تحصیل در این رشته به خصوص در مقاطع بالاتر است. هر چند توانایی مطالعهای بالا، تخیل پویا و دارا بودن روحیهی پژوهشی ویژگیها و تواناییهای مهمی هستند که شخص علاقهمند به رشته ادبیات انگلیسی بدانها نیاز دارد اما شاید مهمترین مهارت و توانایی لازم برای ادامه تحصیل در این رشته مهارت در زبان انگلیسی عمومی است. نباید فراموش کرد که این رشته ادبیات "انگلیسی" است. بنابراین دانشجوی علاقهمند به این رشته باید مهارت زیادی در گرامر، دامنه لغت و درک مطلب انگلیسی عمومی داشته باشد تا در مطالعه و درک متون ادبی که نسبت به متون غیر ادبی از نظر گرامر، دامنه لغت و درک مطلب توانایی بیشتری را از دانشجو میطلبند، دچار مشکل نشود. به دیگر کلام، دانشجوی ادبیات نباید دانشگاه را محلی برای آموزش ابتدایی زبان بداند بلکه باید پیش از ورود به دانشگاه با زبان انگلیسی آشنایی کامل داشته باشد.
در گرایش مترجمی:
دانشجوی زبان انگلیسی نباید دانشگاه را محلی برای آموزش ابتدایی زبان بداند بلکه باید پیش از ورود به دانشگاه با زبان انگلیسی آشنایی کامل داشته باشد. و در دانشگاه با اصول و روش ترجمه و زبانشناسی یا ادبیات انگلیسی آشنا گردد. همچنین یک دانشجوی مترجمی باید به زبان فارسی تسلط کامل داشته باشد چون ترجمه از هر زبانی به زبان فارسی علاوه بر مهارت در زبان انگلیسی به مهارت بیشتری در زبان و نگارش فارسی نیاز دارد. البته صِرف دانستن دو زبان، انسان را مترجم نمیکند بلکه باید دانشجو اطلاعات عمومی خوبی داشته باشد، مثلاً نمیشود چیزی از فلسفه ندانست و یک کتاب فلسفی را ترجمه کرد یا بدون اطلاع از زندگی، افکار و دوران تاریخی یک نویسنده، یکی از کتابهایش را ترجمه نمود.